Bu sabah…
Bir el omuzumda usulca hadi kalk diyordu…
Yorgunum, uyumak istiyorum, çekil git başımdan dedim…
Olmaz dedi, kalk hadi…
Ufffffffff... yine ŞİİRİM gelmiş, hem de sabah sabah…
Nefes nefeseydi…

Çıkmalıyım, duygu sokağına ulaşmalıyım diyordu…
Yazmalısın hadi kalk durma…
Sokakta üşüyen, terk edilmiş sevdalara…
Sevdadan yorulmuş,uyumamış…
Kederinden yorgun bitap düşmüş yüreklere şerbet olmalıyım…
Anımsatmalıyım onlara kendi içlerini…
Hatta keyfini yerine getirsem de bir de şarkıya söz etsen beni dedi…
Dillerde okunsam, haykırsalar tüm dünyaya, sevda türkülerinde beni…
Eeee ne yapayım...!

Şiir bu dost geçinmeliyim, iyi tutmalıyım ilişkimi…
Katlanmak zorundayım ansızın çat kapı gelmelerine…
Maazallah bir küserse nasıl eğlerim taşıp giden duygularımı…
Hangi şair uğraşır ki benim yüreğimin kaprisleriyle,
Hangi şair göze alır ki..?
Yere göğe sığdıramadığım…
Bu huysuz yüreğimin taşikardi çırpıntılarını…
En iyisi ben iyi geçineyim ŞİİRimle…
Bir de bugün yüreğim de bir değişik

Sanki ŞİİRle sözleşmişler gibi..!
Öyle dolu ki, dokunsalar boşalacak ŞİİRleri gözlerinden…
EH MADEM DEDİM VEEEEEE…
Uyandım yüklü bir tren gibi…
Koyuldum şiirimin yollarına,
En yanığından, türkülere yakışanından…
VE SEVDALARA İNADINA…
ŞİİR TADINDA BİR YAŞAM DİLİYORUM…

NAZLI ARMAN

Hadi, kalk git benden…
Tezgahı topluyorum artık!
Çekiyorum ellerimi, gözlerimi,
dudaklarımı senin üzerinden...
Gönlümse, kepenkleri indirmeye kararlı zaten...
Yoksa, iflasın eşiğinde organlarım...
Hep zarar, hep zarar nereye kadar?
Hep cepten mi yenir sevdalar?
Anlayacağın bu bedende grev var;
Sensizliğin boykotundayız…

SEMTONLİNE sitesindeki yazıma BURADAN ulaşabilirsiniz...